واقعيت انسان و موقعيت او در هستي

انسان موجودي داراي فطرت الهي (معرفت و گرايشي اصيل نسبت به خداوند) است، كه با ارادة آدمی هم قابل فعليت يافتن و شكوفايي است وهم مي تواند به فراموشي سپرده شود، اما هرگز نابود نخواهد شد.

انسان داراي استعدادهاي طبيعي قابل رشد و عواطف وتمايلات متنوعی است.

انسان موجودي همواره در حال شدن، حركت و دگرگوني است.

انسان موجودي آزاد (داراي قدرت انتخاب و اختيار) است.

انسان توانايي شناخت جهان هستي و ابعاد مختلف آن را دارد.

انسان همواره در موقعيت قرار دارد و مي تواند آن را درک کند و تغيير دهد.

انسان موجودي اجتماعي است و شخصيت او تا حد زيادي در اجتماع و تحت شراي ط محيطی ساخته و پرداخته مي شود.

انسان در تكوين و تحول هويت ناتمام و پوي اي خود، نقش اساسي دارد.

انسان با شناخت، باور، ميل و اراده و عمل فردی وجمعی، در تغيير موقعيت، تکوين و تحول هويت فردی وجمعی و تعيين آينده و سرنوشت خويش و ديگران تأثيرگذار است.

خداوند انسان ها را با وجود اشتراكات بسيار در استعدادها و علايق طبيعی، فطرت الهی، بهره مندی ازعقل و اراده واختيار و....، داراي برخي خصوصيات متفاوت آفريده است.

 

جايگاه شايستة آدمي در هستي

انسان آفريدة خداست؛ پس غايت زيست انساني نمي تواند فارغ از غايت آفرينش باشد و غايت آفرينش انسان، بايد با غايت آفرينش جهان هماهنگ باشد.

قرب الي الله مصداق اتم غايت زندگي انسان از منظر دين است و تحصيل همة کمالات مقدمة قرب به خدا و انسانيت انسان در گرو رسيدن به مراتب آن است.

شرط اصلي قرب الي الله، تحقق توحيدربوبی در همة مراتب و ابعاد زندگي انسان است.

تحقق حيات طيبه بر اساس انتخاب و التزام آگاهانه و اختياری نظام معيار ربوبي، تنها راه قرب الي الله است.

تحقق حيات طيبه داراي ابعاد فردي و اجتماعي ودربرگيرندة شئون مختلف زندگي آدمی است.

مراتب و ابعاد حيات طيبه را مي توان از منظر دينی مصداق همة مفاهيم و ارزش های ناظر به غايت زندگي انسان، که قابل تحقق در زندگی دنيوی بشرند، دانست.

يكي از ويژگي هاي مهم حيات طيبه، توازن و اعتدال در ابعاد مختلف است.

مهم ترين زمينة تحقق حيات طيبه در بعد فردی آن است که هر يک از افراد جامعه، آمادة تحقق مراتب حيات طيبه در همة ابعاد شوند و مؤثر ترين بستر تحقق حيات طيبه در بعد اجتماعی هم آن است که جامعه به لحاظ حيثيت جمعی خود(روابط و اوصاف متکی برجمع ) آمادة تحقق آگاهانه واختياری حيات طيبه شود.

 

چگونگي وصول انسان به جايگاه شايستة خود در هستي

بايد زمينة شكوفايي فطرت الهي انسان را فراهم نمود؛ يعني سعی شود تا اين سرماي هي ارزشمند خداداد، فعليت يابد، تثبيت شود و تعالي پيدا كند.

بايد زمينة هدايت روند رشد استعدادهاي طبيعي و تنظيم عواطف و تمايلات  انسان به گونه ای همه جانبه، متعادل و هم سو با شكوفايي فطرت، در جهت غايت زندگی انسان(کمال وجودی او = قرب الي الله) مهيا گردد.

بايد در مسير قرب الي الله، افراد جامعه را جهت تحقق مراتب حيات طيبه در همة ابعاد فردی و اجتماعی، بر اساس انتخاب و التزام آگاهانه واختياری نظام معياراسلامی آماده ساخت تا زمينة اصلی شکل گيری وپيشرفت مداوم جامعة صالح برهمين اساس فراهم شود.

بايد در راستای تحقق حيات طيبه، زمينه های لازم را جهت تکوين و تعالي پيوستة هويت فردی وجمعی افراد جامعه، به منظور شکل گيری وتحول مداوم جامعه ای صالح براساس نظام معيار اسلامی، فراهم آورد.

هر انسا ن براي تأثيرگذاری در روند تکوين و تعالي پيوستة هويت فردی وجمعی خويش بايد موقعيت خود و ديگران را به درستی درک کند و آن را به طور مداوم براساس انتخاب والتزام آگاهانه و اختياریِ نظام معيار اسلامی بهبود بخشد.

هر انسان براي درك مناسب موقعيت خود وديگران و عمل مداوم براي بهبود آن بر اساس نظام معياراسلامی، بايد شايستگي هاي فردی وجمعی لازم را (نظير تعقل، معرفت، ايمان، تقوا، انگيزه، توانايی و مهارت جهت انجام اعمال صالح فردی و جمعی) کسب نمايد.

بايد جمعی از افراد نسبتاً رشد يافتة هر جامعه، به منظور هدايت ديگر انسان ها در مسير قرب الي الله، زمينه های اجتماعي وهدفمند تکوين و تعالي پيوستة هويت آن ها را فراهم آورند تا ايشان با کسب شايستگي هاي فردی وجمعی لازم، جهت درک موقعيت خود و ديگران و عمل مداوم براي اصلاح آن بر اساس نظام معيارربوبی، برای تحقق مراتب حيات طيبه در همة ابعاد آماده شوند.